Pasztiel zajebisty (haha sorry Nath <2)

Imię i nazwisko:  Castiel
Wiek:  19
Pochodzenie:  Ziemskie
Orientacja:  Właściwa

Zajęcie:   Formalnie uczeń jakiejś tam szkoły, do której I tak raczej ma nie po drodze, poza tym można czasem spotkać go w centrum miasta, pobrzdękiwującego na gitarze dla zarobienia tych paru nędznych groszy na piwo. Przez jakiś czas pomagał grabarzowi w zakładzie pogrzebowym, ale porzucił te zajęcie, bardzo szybko dochodząc do wniosku, że na tym kokosów się nie dorobi.

Wygląd:  Zasadniczo Castiel wygląda jak młody bóg (nie mylić przypadkiem z aniołem, żadne skrzydełka mu nie rosną!), pomijając te chwile w których wygląda jak ochlapus spod monopolowego. Od kilku lat farbuje włosy na czerwono, chcąc upodobnić się do swojego idola Michała Wiśniewskiego. Zawsze nosi glany, dzięki którym wydaje się wyższy i groźniejszy. Obowiązkowy jest także kultowy plecak kostka z anarchistycznymi naszywkami, bo przecież wszyscy muszą wiedzieć, że Castiel leje na system i w ogóle ma wyjebane.
Uwaga: Castiel NIE nosi wąsów. Castiel jest punkiem, a nie harlejowcem ani też Bożydarem. I choć może w głębi serca chciałby być taki jak on, nigdy do tego się nie przyzna.

Charakter:  Dla nieznajomych zwykle wredny kawał chuja, dlatego dość ciężko się do niego zbliżyć. Jego nieliczni przyjaciele wiedzą jednak, że Castiel potrafi być nawet słodki, czego nie widać na pierwszy rzut oka. No dobra, nie oszukujmy się, widać, niezależnie od tego jak bardzo chciałby nadrabiać groźną miną I postawą buntownika. Na ogół wkurzają go ludzie I ich idiotyzm, nienawidzi wytapetowanych pustych lasek I pedałków w rurkach I koszulkach Guns and Roses, święcie przekonanych że to nazwa firmy z ciuchami. Castiel wydaje się też raczej mało rozmowny, ale czasami, gdy przejmie inicjatywę, potrafi gadać bez końca o różnych pierdołach, nie zastanawiając się nad tym jakie bzdury produkuje.

Historia postaci: Castiel urodził się w bardzo normalnej, niepatologicznej, dobrze prosperującej rodzinie. Jako jedynak, jego rodzice – pilot samolotu I stewardessa, większość uwagi w dzieciństwie poświęcali jemu, przez co chłopak chwilami może wydawać się rozpieszczony I egoistyczny. Odkąd chłopak skończył 15 lat, rodzice Castiela postanowili wrócić do pracy na pełny etat, bardzo często więc zostawał on na długie tygodnie sam w domu, co nauczyło go samowystarczalności I przyzwyczaiło do niezależności. Wraz z ukończeniem 18 lat chłopak postanowił wyprowadzić się z ogromnego domu rodziców, w którym pomimo wszystko nie czuł się dobrze. Dzięki nienajskąpszej sumce, która uzbierała się na jego koncie do tego czasu, był w stanie wynająć kawalerkę w dobrej lokalizacji w centrum miasta, gdzie zaczął planować swoje nowe życie.

Dodatkowe informacje: Nie wiem co tu pisać, wyjebane w to.

Skąd wiem o forum: No ciekawe skąd.