Tęczowa 6 mieszkania 9

Liczba postów : 57 Reputation : 0 Join date : 11/10/2013

Na szczęście w tym domu mieszkają tylko dwie osoby i to nie zawsze. Oprócz Mer i jej brata Xaviera w mieszkaniu dość często przebywa kot.

Blok, w którym znajduje się owe mieszkanie to po prostu jeden z nowszych. Nowe budownictwo cechuje się różnorodne barwy. No po prostu taki budynek, który wprost zachęca rodziny z dziećmi do mieszkania.

Mieszkanie nie jest zbyt duże. Ot dwa pokoje, kuchnia, łazienka i mikroskopijny balkonik.

Jeden z pokojów należy do Xaviera. Jest zamknięty na klucz. Chłopak zbytnio nie lubi towarzystwa.
Jego pokój wygląda jakby przeszło po nim tornado. Wszystko utrzymane jest w ciemnej tonacji . Ściany są granatowe, a posadzkę ciemna wykładzina. Wszędzie wiszą plakaty. Stoją tam tylko łóżko i szafa. Po pokoju walają się ubrania i książki.

Pokój Mer wygląda podobnie. Jednak panuje tam większy porządek. Ściany są pomalowane na zielono, a podłogę pokrywają ciemne panele.Na lewo od okna stoi małe łóżko z metalową ramą i strasznie miękkim materacem. Po łóżku porozrzucane są małe poduszki i koce. Gdzieś tam schowany jest laptop. Biurko stojące naprzeciwko łóżka jest zawalone książkami. Szafa znajduję obok drzwi. W rogu leży też mały kocyk. Śpi tam najczęściej kot dziewczyny. Z jej pokoju jest wyjście na balkon.

Na balkonie jest miejsce tylko na małą suszarkę i taboret.
Kuchnia jest jasna i przestronna. Wszystkie sprzęty są nowe i niezbyt często używane. Blaty i szafki mają kolor kawy z mlekiem. W rogu kuchni znajduje się stół i dwa krzesełka.

Łazienka jak łazienka. W większości domów wygląda tak samo. Tak samo w tym. Prysznic, toaleta, mała umywalka i szafeczka na kosmetyki.

Liczba postów : 57 Reputation : 0 Join date : 11/10/2013

Spadanie z łóżka nie jest najlepszym sposobem budzenia. Można zaliczyć to do jednego z najgorszych. Klnąc na wszystko co żyje, Mer wygrzebała się z koców i rozejrzała się po pokoju zaspanymi oczami. Nic nie zwróciło jej uwagi, więc wdrapała się z powrotem na łóżko i próbowała zasnąć ponownie. Przeszkadzała jej w tym cisza. W końcu w tym domu nigdy nie było spokojnie. Śnieguś, kot dziewczyny nigdy na to nie pozwała. Opatuliła się mocno kocykiem i rozpoczęła wędrówkę po domu. Nie znalazła go nigdzie niestety. Westchnęła cicho. Oparła się o framugę swoich drzwi i uderzyła w nią kilka razy. Kolejną akcję poszukiwawczą kota czas zacząć. Podpełzła do szafy i ubrała na siebie bojówki i koszulkę brata. W łazience w miarę się ogarnęła. Trudno było poradzić coś na włosy, które wyglądały jak gniazdo. Obszukała jeszcze szafki w kuchni szukając jedzenia. Sprawdziła czy w spodniach ma telefon, słuchawki i klucze i wyszła z mieszkania.

[z.t]